Metaverse'de Gerçekten Herhangi Bir Şeye Sahip Olabilir misiniz?

2021'de bir yatırım firması, adlı bir metaverse platformunda 2.000 dönümlük gayrimenkul satın aldı. Sandbox. Firma, Ethereum blok zincirinde 792 misli olmayan token satın alarak bu sanal arazi için yaklaşık 4 milyon USD ödedi. Satın alınan 792 NFT, 1.200 şehir bloğuna eşdeğerdi.

Bu, sanal arazinin ilk kez alınıp satılması değil. 2010 yılında Mike Bergen olarak bilinen bir adam Second Life adası için 100.000 USD ödedi. Ve daha yakın bir zamanda, 2019'da Decentraland platformundaki bir kullanıcı, bir arsa için 175.632 USD harcadı.

Yakıcı soru, yatırım firması gerçekten satın aldı mı? Bunun nedeni, meta veri deposundaki yasal mülkiyet konusunun çok karmaşık olmasıdır.

Yeni başlayanlar için, meta veri deposunun hala gelişiminin ilk aşamalarında olduğunu anlamak önemlidir. Dolayısıyla, sanal arazi alıp satmanıza izin veren birçok platform olsa da, yatırımınızı koruyacak yasal bir çerçeve yoktur.

Bu, arazinizi satın aldığınız platform yarın kapanırsa mahsur kalabileceğiniz anlamına gelir.

Meta veri tabanındaki NFT'lerin yasal sahipliği iki şeye dayanır: ademi merkeziyetçilik ve birlikte çalışabilirlik. Bazıları, belirteçlerin, çeşitli metaverse uygulamaları, ortamları ve oyunlarda kullanılabilen blok zincirinde tartışılmaz mülkiyet kanıtı sağladığını iddia ediyor. Ademi merkeziyetçilik, herhangi bir aracı olmadan, istediğiniz fiyattan blok zincirinde sanal öğelerin alınıp satılabilmesini sağlar.

Bu, platformun sahibi olan şirketin aynı zamanda neyin alınıp satılamayacağına ilişkin kuralları da belirlediği Second Life gibi geleneksel sanal dünyalardan farklıdır. Bu iyi bir şey gibi görünse de, ademi merkeziyetçiliğin bazı sakıncaları var. İlk olarak, vergilerin sanal arazi veya NFT'ler üzerinde nasıl çalışacağı hala net değil.

Bir kullanıcı meta veri deposunda bir NFT satın aldığında, satın alma bir blok zincirine kaydedilir. Blok zinciri, işlem kayıtlarının silinemediği veya değiştirilemediği bir dijital defterdir. Satın alma işlemi, daha sonra bir kripto cüzdanında saklanan NFT'nin kullanıcı sahipliğini atar. Kullanıcı, NFT ile satmak, takas etmek veya metaverse'de kendilerini temsil etmek için kullanmak dahil, istediğini yapabilir.

Ancak, çünkü metaverse'yi düzenleyen merkezi bir otorite yoktur. Sanal "sahiplerin" yasal statüsü çok karmaşıktır. Şu anda, metaverse varlıklarının mülkiyeti herhangi bir mülkiyet yasasına değil, sözleşme yasasına tabidir. Bu, satış sözleşmesinde belirtilen hüküm ve koşulların kimin neye sahip olduğunu belirlediği anlamına gelir.

İkinci dezavantaj, sanal arazinizin veya NFT'nizin değerini koruyacağının garantisi olmamasıdır. Aslında fiyatlar çılgınca dalgalanabilir ve kullandığınız platformun bir gecede eskime riski her zaman vardır. Örneğin, metaverse'yi oluşturan şirket iflas ederse sanal arazinize ne olur?

Üçüncü ve son dezavantaj, meta veri deposu varlıklarınız üzerinde tam kontrole sahip olmamanızdır. Kullanmakta olduğunuz platform kuralları değiştirmeye veya hatta kapatmaya karar verirse, bu konuda yapabileceğiniz hiçbir şey yoktur.

Tek başına teknolojideki ilerlemeler, metaverse'de dijital varlıkların gerçek sahipliğinin yolunu açmayacaktır. Kullandıkları platformdan bağımsız olarak kullanıcıların varlıkları üzerinde kontrol sahibi olmalarını sağlayan yeni bir iş modeline ihtiyacımız var. Ancak o zaman gerçekten merkezi olmayan bir meta veri deposu oluşturabileceğiz. Meta veri evreninin olmayı vaat ettiği olgunluğa erişmeden önce, yasal ve düzenleyici reformun teknolojik ilerlemeyle birleşmesi gerekiyor.

Ancak o zaman gerçekten merkezi olmayan bir meta veri deposu oluşturabileceğiz. O zamana kadar Metaverse, sunucuları kontrol edenlerin elinde kalacak.

Son Haberler